De museumboerderij uit het jaar 1681 is, zoals eigenlijk alle Saksische boerderijen, een driebeukig gebouw. In het achterhuis zien we heel duidelijk dat de gebinten de beuken bepalen. De grote deel is de middenbeuk en de zijbeuken zijn de stallen. Aan de ene kant de stal voor de melkkoeien en aan de andere kant de potstal waarin het jongvee los liep. Boven beide stallen vinden we de slaapplaatsen voor de knecht en de dienstmeid. Het voorhuis bestaat uit de woonkeuken, de mooie kamer en de grote spoelkeuken waarin vroeger de emmers, teems en bussen, die voor het melken gebruikt werden, een schoonmaakbeurt kregen. De mooie kamer werd alleen op zon- en feestdagen gebruikt; een uitzondering op deze regel was het bezoek van een notabele. In tegenstelling tot het sporadische gebruik van de mooie kamer door de bewoners overdag was hun permanente aanwezigheid in de nachtelijke uren. Niet verbazingwekkend als je ziet dat zich in een wand van de mooie kamer twee bedsteden bevinden: de ene voor de ouders en de andere voor de kinderen.