Na aankoop van de boerderij in 1995 blijkt al vrij snel dat in dit gebouw de ruimte ontbreekt waarin alle kleding die in de loop der jaren verzameld en op diverse locaties ondergebracht is, op de juiste manier opgehangen en opgeborgen kan worden. Geld is er niet om bouwmateriaal voor een bijgebouw aan te schaffen dat schuin achter de boerderij verrijzen moet. De plaatselijke woningbouwcoöperatie biedt uitkomst en wijst een aantal leegstaande woningen aan dat op de nominatie staat afgebroken te worden. De leden van ’t Volk van Grada krijgen een sloopvergunning met de toezegging dat zij het vrijgekomen bouwmateriaal voor de bouw van een kledingschuur mogen inzetten. Voor de ontbrekende draagbalken doet de vereniging een beroep op een ander semioverheidsbedrijf, het Staatsbosbeheer. De boswachter wijst de bomen aan waaruit de leden de balken kunnen zagen; een stuk zelfwerkzaamheid die haar weerga niet kent! Zelfwerkzaamheid waarop na de totstandkoming van de kledingschuur de leden van de dans- en toneelgroep op hun beurt met succes een beroep doen! Er verschijnt een tweede gebouw dat haaks op de kledingschuur neergezet wordt zodat de bekende L-vorm ontstaat zoals wij die nu kennen. De veelvuldige toneel- en dansvoorstellingen vormen aanleiding om het geheel de Theaterschuur te noemen.